وقتی بلاخره میفهمی.....

تصور کنید عمری دنبال پیدا کردن این جواب میشی که بلاخره شما چه ویژگی منحصر به فردی دارین

عمری هزار جور تست میدین  و علیرغم همه کارایی که توش خوب هستین دنبال پیدا کردن این میرسن که توی چه کاری عاااالی هستین؟؟؟

تصور کنید هزار کار مختلف امتحان میکنید و همشون خوبن ولی.....ولی صبحا بعد یه مدتی یا اشتیاق بیدار نمیشین. ...

تصور کنید کاری که بار ها و بارها و بارها انجام دادین و هزار نفر یه طرق مختلف بهتون گفتن چقدر توش موفقین اما از بس جلوی چشم تون بوده ندیدینش. ....و یهو....

یهو یه جایی که کلمه میخونی که عین فیلما نقطه هتی مختلف توی مغزتان بهم وصل میشن و بوووومب. ..... یه چیزی جرقه میزنه.یهو میفهمی. یهو آتیش میگیری انگار.یهو هزار تا چیز یادت میاد که انگار فلش بودن به سمت اون موضوع و شما ندیده بودینش.

یاد دوران مدرسین میفتین که  وقتی معلمت حوصله نداشت با حرفات ون باعث میشین کلی حالش خوب شه و تغییر کنه و بره واسه فوق لیسانس امتحان بده.وقتی ففط 10 سالتون بود

یاد وقتی کاری کردین که مادرتوم بعد از سالها شروع به ادامه تحصیل کنه و بدرخشه توی رشته جدید و بگه ففط به خاطر تشویقای و حرفای تو بود.وقتی 15 سالتونه

یاد وقتی توی دانشگاه توی انجمن دانشجوی و انجمن علمی کارتون این بود بشینید و به حرفای بچه ها گوش کنید و چیزای خوب شون و به یادشان بیارین و بهشون انگیزه و اشتیاق بدین

وقتی توی کشور غریب تک و تنها  همخونه ای کره ای و بی نهایت بی حوصلت ون رو مجبور کردین کاری رو که از بچگی توی کشورش انجام داده و توش عالیه رو راه بندازه و یک ماه صبحا به زور فرستادین بیرون از خونه و بعد همین الآن صاحب یک فروشگاه زنجیره ای توی 4 تا ایالته.....

وقتی بعد از کلی وقت ناراحتی به خاطر فوت یک عزیز  واسه آرامش  با هزار زور تونستین خانوادتون رو راضی کنید با سفر تک و تنها به هند موافقت کنن که برید و ریلکس کنید و اونجا استادتون بارها و بارها بگه تو شغلت  inspire کردن ادماست. دنبال چیز دیگه ای نرو.....و به راحتی آب خوردن این جمله رو فراموش میکنید تا سالها بعد....

وقتی توی روزنامه  مطلب مینویسین و از همه جای ایران تماس دارین ففط واسه اینکه بگن.مرسی.حالمونو خوب کردی......و هزار مورد دیگه.و در آخر وبلاگ میزنی و بلاخره کشف میکنی اونی که داره توی دلت منفجر میشه رو باید بگی و بنویسی تا حالت خوب شه.و بلاخره مینویسی و مینویسی و صدا نفر میان و میگن حالشون بهتره .انرژیشون بیشتره. به سوی هدفشون رفتن.شادترن و .......اونوقت تو میخوای از خوشحالی جیغ بکشی......

دوستای من میدونم چیزی که دارم میگم توی کشورم هنوز جا نیفتاده و این اصلا بد نیست.بلکه یه چالشه. واسه من که بدونم چقدر توی هدفم مصمم هستم.میخوام ازین به بعد تمام تلاشم و بزارم برای بهتر کردن حال خانمهای سرزمینم.ففط خانمها.چون اگر زنان این کشور شاد و پر انگیزه شن خانواده ها هزار بار تغییر میکنن و اون وقت تعریفشان از خوشبختی خیلی فرق میکنه.میخوام با حرفام حال ادما رو بهتر کنم.چیزی که  میدونم توش خوبم.میخوان به کسای ی که میخوان زندگیشان و تغییر بدن و یه کارایی واسه خودشون بکنن ولی نمیدونم باید از کجا شروع کنن کمک کنم.واسه کسایی که میخوان یه بیزینس جدید شروع کنن و نمیدونن چطور وارد شن.اصلا ظاهرشون چطوری کن که وقتی میرن واسه یه مصاحبه شغلی ظاهر شون بشه یه پوئن مثبت واسشون.به کسایی که دارن جدا میشن و میخوان یه زندگی خوب و به دور از ناراحتی و دوباره شروع کنن ک نیاز دازن یکی بهشون انگیزه بده و راه نشون بده.به خانمای که سالهاست بچه داری کردن و حالا میخوان از یه جایی شروع کنن و نمیدونن با سرمایه کمشون باید چیکار کنن........به کسایی که سالهاست درس گذاشتن کنار و میخوان دوباره یه کاری واسه زندگی شدن بکنن......این بار میخوام تک تک جمله هایی و که توی وبلاگ نوشتم و دوسش داشتین و توی گوشتون بگم و مجبورتون کنم  از جاتون ببند شید و برید بترکونید....واسم دعا کنید که به هدفم برسم  و بتونم  یک عالمه خانم شاد و پر انرژی  و موفق دور خودم جمع کنم.ممتظر تک تکون هستم.یک دنیا واسم ارزش دارید.......

بعدا نوشت:تو رو خدا....جان من ...ایمیلاتونو درست بزارین..باور کنین روزی 7 یا 8 تا ایمیل برگشت میخوره .مهری جان.دوستی که اولین نفر واسه این پست پیام گذاشتین و هرکسی که میبینه پیام فرستاده و از من خبری نیست باور کنید ایمیل برگشت خورده. یا شماره موبایل بزارید یا ایمیل صحیح.خیر ببینین